`` ನಮಸ್ಕಾರ ಇನ್ಸ್ಪೆಕ್ಟರ್
ಸರ್. ನನ್ ಹೆಸರು ರಾಮ್ ಪ್ರಸಾದ್... ಇಲ್ಲಿ ತುಂಬಾ
ಗಲಾಟೆ ನಡೀತಿದೆ.. ನೀವು ಬೇಗ ಬರ್ದಿದ್ರೆ ಅನಾಹುತಾನೇ ಆಗಬಹುದು ಬೇಗ್ನೇ ಬನ್ನೀ ಸರ್ ..ಪ್ಲೀಜ್...' ಪೋಲೀಸ್ ಸ್ಟೇಶನ್ ಗೆ...
.ಕಾಲ್ ಬಂದ ಕೂಡಲೇ
ಇನ್ಸ್ಪೆಕ್ಟರ್ ಧಾವಿಸಿದರು ಜೀಪ್ ನಲ್ಲಿ...
``ಯಾರ್ರೀ ರಾಮ್
ಪ್ರಸಾದ್...''?
ಗಡಸು ದನಿ ಕೇಳಿ
ಹದಿನೆಂಟರ ಹುಡುಗ ಓಡಿ ಬಂದ...
`` ನಾನೇ ಸರ್, ನಾನೇ
ಕಾಲ್ ಮಾಡಿದ್ದು...... ನಿಮ್ಮ ಜೀಪ್ ನೋಡಿ ರೌಡಿಗಳೆಲ್ಲ ಓಡಿ ಹೋದ್ರು ಸರ್.. ಥ್ಯಾಂಕ್ಸ್ ಸರ್ ಸಮಯಕ್ಕೆ
ಸರಿಯಾಗಿ ಬಂದು ಆಗೋ ಅನಾಹುತನ ತಪ್ಪಿಸಿದ್ರಿ.. ''
`ನಾನೇ ಕಾಲ್ ಮಾಡಿದ್ದು ' ಅನ್ನೋ ಹೆಮ್ಮೆ` ಎಂಥ ಗಲಾಟೆ ಆಯ್ತಲ್ಲ!?'
ಅನ್ನೋ ಆತಂಕ, ` ಸಧ್ಯ ತಪ್ಪಿ ಹೋಯ್ತಲ್ಲ...' ಅಂತ ನಿರಾಳತೆ, ಕೃತಜ್ಞತೆ ಎಲ್ಲ ಇತ್ತು ಅವನ ಧ್ವನಿಯಲ್ಲಿ..
`` ಎ! ಏನೋ ' ಪೋಲೀಸ್ರ ಜೊತೆ ಆಟ ಆದ್ತಿದ್ದೀಯಾ? ನಡೀ ಸ್ಟೇಶನ್
ಗೆ ಅಂತ ಕತ್ತಿನ ಪಟ್ಟಿಗೆ ಕೈ ಹಾಕಿದ್ರು...
ಆಗ ಅಲ್ಲಿದ್ದ ಹಿರಿಯರು `` ಸರ್ ಅವನದ್ದೇನೂ ತಪ್ಪಿಲ್ಲ..
ಏನಾಗುತ್ತೋ.. ಅನ್ನೋ ಭಯದಲ್ಲಿ ಇಂಥ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ಪೋಲೀಸರನ್ನು ಕರೀಬೇಕಂತ ಹೇಳಿದ್ದು ನಾನೇ.. ಅವನ
ಟೀಚರ್...''
'' ಓ.. ಇದರಲ್ಲಿ
ನಿಮ್ ಕೈವಾಡನೂ ಇದ್ಯ? ನೀವೂ ಹತ್ತಿ...
``ಅಯ್ಯೋ!! ಅವನನ್ನು ಬಿಟ್ಬಿಡಿ ಸರ್.. ಅವಂಗೇನೂ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ
.. ತಿಳೀದೆ ತಪ್ ಮಾಡಿದಾನೆ '' ಕಣ್ಣೀರಿಡ್ತಾ ಬಂದು
ಕಾಲು ಹಿಡಿದ ತಂದೇನೂ ಹತ್ತಿಸಿಕೊಂಡು ಪೋಲೀಸ್ ಜೀಪ್
ಸ್ಟೇಶನ್ ಗೆ ಹೋಯ್ತು..
ಛಟ್!! ಛಟಾರ್!...
...''
``
_________________ ಮಗನೆ ' ಪೋಲೀಸ್ ಜೊತೆ ಹುಡುಗಾಟ ಆಡ್ತೀಯಾ? ನಾವೇನು ನಿನ್ನ ಆಳುಗಳಾ?...""
ಸಂಬಂಧಿಕರು ಆ ಮೂವರನ್ನೂ ಇದ್ದಬದ್ದ ಹಣವನ್ನೆಲ್ಲಾ ಕೊಟ್ಟು
ಬಿಡಿಸಿಕೊಂಡು ಹೋಗುವಲ್ಲಿ ಅರ್ಧ ಜೀವವಾಗಿದ್ದರು. ಆ ಮೂವರೂ.. ಹೊರಗೆ ಬಂದು ನಿಟ್ಟುಸಿರಿಟ್ಟು ನೋಡಿದಾಗ ಕಲಾವಿದನೊಬ್ಬನ ಸುಂದರ ಕೈಬರಹದಲ್ಲಿ ರಾರಾಜಿಸುವ ಬೋರ್ಡ್
ಕಂಡಿತು
`
` ನಿಮಗೆ ಸಹಾಯ ಬೇಕೇ?''
ಸಾರ್ವಜನಿಕರ ಸೇವೆಯೇ ನಮಗೆ ಪೂಜೆ!!''
ಕಾಮೆಂಟ್‌ಗಳಿಲ್ಲ:
ಕಾಮೆಂಟ್‌ ಪೋಸ್ಟ್ ಮಾಡಿ